Foto: Elyanne test op het kinderdagverblijf welke rollator het best bij haar past.
Deze week is Elyanne bij de neuroloog geweest en die was ook erg te spreken. Sommige anti-epileptica zijn de laatste maanden afgebouwd (omdat Elyanne er wel heel erg veel kreeg). Volgens de dokter kan pas sprake zijn van het minderen van de andere medicijnen als zij twee jaar lang geen epilepsie meer zou laten zien. Zo ver is het nu nog niet, omdat zij nu en dan nog kleine schokjes laat zien. Als die schokjes zichtbaar zijn, dan heeft dat meestal verband met een griepje of iets dergelijks.
Een en ander betekent ook dat er nagedacht moet worden over een vervolg op het kinderdagverblijf. Kan Elyanne naar school of niet? Dat zijn heel nieuwe vragen die nu ineens opkomen.
Om het leren lopen te bevorderen, krijgt Elyanne binnenkort een soort rollator. Niet een om vóór het lichaam gebruikt te worden, maar juist om achter zich mee te trekken. Op die manier leert ze rechtop lopen – althans, dat is de bedoeling.
Het 'praten' is voor een groot deel onverstaanbaar gebrabbel, maar daartussen door klinken wel alle namen van de andere kinderen en een reeks dierennamen. En de 'fietsie' is ook erg leuk. Zingen doet Elyanne ook graag: 's avonds na het eten klinkt het ‘opent uwen mond’ uit volle borst.
Al met al zijn dat verblijdende ontwikkelingen die veel reden tot blijdschap en dankbaarheid geven. Tegelijk blijft Elyanne nog wel veel zorg vragen. Zo staat op 9 mei nog een dagopname te wachten in verband met een nader onderzoek naar het functioneren van haar maagsonde.
