2 juli 2016

Het laatste bericht op de blog is al weer ruim vier maanden oud. In die tijd heeft Elyanne enorm veel geleerd op school. Niet alleen leerde ze iedere drie weken een psalmversje, tussendoor werden ook allerlei andere versjes en liedjes geleerd die zij thuis uit volle borst zingt. Soms kijken wij elkaar verbaasd aan als er ineens een compleet nieuw lied ten gehore wordt gebracht.

Net zo verbazingwekkend snel leert Elyanne allerlei letters: de E van Elyanne en (broer) Eelke, de O van opa en oma, de M van (zus) Marije en mama, de P van pauw en papa; bij elkaar een letter of zeven. Prachtig.

Foto: Met papa op de Samen-uit-dag van Helpende Handen (foto: RD, Bram van der Biezen)

Ook sociaal gezien ontwikkelt ze – op haar niveau – best goed. Ze vertelt duidelijk wat ze wil en nog veel duidelijker wat ze niet wil. Dat laatste is tegelijk een punt van aandacht, want de laatste maanden is Elyanne vaak moe en mopperig. Bovendien is ze vaak verkouden, klaagt over zere oren of heeft opeens hoge koorts. Al met al was dat voldoende reden voor de KNO-arts om ‘buisjes’ te adviseren. Aanstaande maandag wordt Elyanne geopereerd. Omdat ze bij de dokter weigerde haar mond open te doen, wordt tijdens de operatie gekeken of het ook nodig is om de amandelen weg te halen.

En omdat het bij Elyanne allemaal wat ingewikkelder is dan bij een ander kind en zij niet in haar ‘eigen’ ziekenhuis in Rotterdam, maar in Dordrecht wordt geholpen, hebben wij van de neuroloog een waslijst met instructies voor de anesthesist gekregen, zodat de narcose hopelijk niet leidt tot epileptische insulten. Wat die aanvallen betreft: dat gaat erg goed. Op een enkel klein schokje na laat Elyanne nauwelijks nog epilepsie zien.

Foto: Elyanne geniet van bijna alles!

Elyanne wil steeds vaker “buite spele”, maar dat duurt dan een paar minuten, waarna ze weer wat anders wil. Op die manier is het behoorlijk intensief om de hele dag met haar bezig te zijn. Alleen laten kan niet, maar een hele dag ‘oppassen’ kost meer dan een beetje energie. En het is echt opletten, want als de poort twee tellen open staat, is Elyanne er vandoor en rent ze zonder te kijken zo de straat op...

Terwijl Elyanne voorgaande jaren ook in de zomervakantie naar het KDC kon, zodat wij onze aandacht op de andere vijf kinderen konden richten, is dat dit jaar niet het geval… Met de vakantie voor de boeg wordt dat dus een intensieve tijd. Tegelijk is dat een goed teken: Elyanne gaat dus graag naar school! Wat dat betreft, is de overstap van het KDC naar De Rank – waar wij best lang over hebben geaarzeld – een goede stap geweest.