Foto: Eelke vindt het fijn dat hij weer thuis bij zijn zusje is.
Duidelijk is dat Elyanne erg gevoelig is voor prikkels, die dan leiden tot epileptische aanvallen. Sinds zij vorige week op proef naar huis mocht en sinds afgelopen maandag definitief verder thuis mag kuren, heeft zij flink wat meer aanvallen gehad dan in de week daar voor in het ziekenhuis. Dinsdag waren het zelfs vijf aanvallen op een dag.
Ook nu de andere kinderen weer uit Zeeland weer thuis zijn gekomen, heeft Elyanne even weer iets meer aanvallen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de drukte in huis. Gisteravond bijvoorbeeld had zij rond etenstijd een vrij stevige aanval met iedere vijf, zes seconden een ‘salaamkramp’. Uiteindelijk heeft Sandor haar stesolid toegediend om de aanval te stoppen.
Tegelijkertijd: het aantal aanvallen is, vergeleken met de periode voor de ziekenhuisopname, fors afgenomen. De laatste paar dagen heeft Elyanne ongeveer anderhalve aanval per 24 uur, waarbij in de meeste gevallen geen noodmedicatie nodig bleek.
Foto: Elyanne wacht op de prik die komen gaat...
Ook het verdere verloop van de kuur is positief: last van bijwerkingen heeft Elyanne niet, voorzover wij dat kunnen zien. De temperatuur en urine zijn redelijk constant, haar gewicht neemt wat toe. Willemien controleert deze dingen zelf. Daarnaast komt er ’s morgens en ’s avonds een zuster om te prikken: leuk is dat niet, want Elyanne heeft echt veel last van die prikken.
Gelukkig lijken die nare injecties niet voor niets: wij zien wel wat vooruitgang in haar situatie. Zonder al te optimistisch te willen zijn – één zwaluw maakt nog geen zomer – is het fijn dat Elyanne weer volop lacht en ‘kraait’. En vanmorgen lag ze flink met haar benen te spartelen, terwijl ze die meestal ook niet echt bewoog. Dat zijn verblijdende dingen.
