donderdag 26 mei 2011

26 mei 2011

Zo ziek als Elyanne vrijdag en het weekeind was, zo vrolijk is zij vandaag. Het lijkt er op dat zij redelijk is hersteld van het virus. Af en toe klinkt ze nog wat 'vol' en hoest ze nog wel. Ook is ze soms wat suf, maar dat kan te maken hebben met de hogere dosering medicijnen.


Foto: de laatste prik.

Wat ons heeft verwonderd, is dat wij sinds vrijdag nog maar één aanval hebben gezien. Die ene aanval duurde wel behoorlijk lang, maar doet er niets aan af dat wij verder niets meer hebben waargenomen. Dat is wel om stil van te worden: vrijdag zulke zorgen, nu gaat het weer beter. We zijn gauw geneigd dat uit te leggen als resultaat van de behandeling - en dat is waarschijnlijk waar. Maar ook hier geldt dat die medicijnen wel gezegend moeten worden. In zulke dingen mogen we de hand van de Heere wel opmerken.


Foto: Elyanne schaterde van de lach vanachter het gordijntje boven haar wieg.

Tegelijk hopen wij natuurlijk dat, nu het weer wat beter gaat, Elyanne zich kan gaan ontwikkelen. Het is nu een flinke baby van bijna 8 maanden, maar haar ontwikkeling is nog steeds die van een kind van zo'n 2 maanden. Dat betekent: ze ligt en ze lacht - en dat laatste doet ze de achterliggende dagen graag en veel.


Foto: heerlijk in bad geweest.

Afgelopen maandagavond heeft Elyanne de laatste injectie van de hormoonkuur gekregen. Woensdag is Willemien met haar naar het ziekenhuis geweest voor een EEG. Elyanne vond het allemaal niet zo leuk. De uitslag van een en ander volgt begin juni. Spannend, voor wat betreft de uitslagen, maar ook waar het gaat over eventuele vervolgstappen.