donderdag 30 december 2010

Donderdag 30 december

Om maar met de deur in huis te vallen: vanmiddag hebben wij gehoord dat de MRI-scan toch geslaagd is en dat op de scan géén afwijkingen zijn gevonden. Die verblijdende uitslag overrompelde ons zo dat wij het letterlijk eerst niet konden geloven: zondag vreesden wij nog voor het leven van Elyanne en werden wij voorbereid op de mogelijkheid dat zij levenslang verstandelijk gehandicapt zou worden, zijn of blijven en nu - na een paar dagen van grote spanning - mogen wij horen dat er niets te vinden is...

Dit werk is door Gods alvermogen,
Door 's HEEREN hand alleen geschied;
Het is een wonder in onz' ogen:
Wij zien het, maar doorgronden 't niet.

(Psalm 118: 11, berijmd)

Dat er geen grote afwijkingen - een hersentumor, hersenbloeding of andere ernstige dingen - zijn gevonden, betekent overigens niet dat er niets aan de hand is. Integendeel, Elyanne hééft epilepsie. De medicijnen moet zij dan ook blijven gebruiken om te voorkomen dat de aanvallen terug komen. Alleen, de oorzaak van de epilepsie is niet gevonden. De verdere onderzoeken worden daarom voortgezet.



Foto: oma Van Leeuwen kwam vanmorgen met opa even op bezoek.

Uit die onderzoeken zou een oorzaak naar voren kunnen komen, maar het is ook mogelijk dat er nooit iets wordt gevonden. Dat kan bijvoorbeeld in het geval de epilepsie wordt veroorzaakt door een klein litteken in de hersenen - aldus de kinderneuroloog.
Vanmiddag is het huidonderzoek gewoon doorgegaan en er zijn geen vlekken gevonden die op een bepaald syndroom wijzen. Voor aanstaande dinsdag hebben wij een afspraak staan bij de kinderneuroloog. Want vragen zijn er nog genoeg: hoe definitief is de uitslag, kan Elyanne dit overgroeien, hoe, wat, wanneer?



Foto: onderzoek bij de huidarts. Wel een beetje koud, zo in je blootje op tafel.

Het is de bedoeling dat Eelke vanavond al naar huis komt. Voor hem is het goed om rustig, zonder al te grote overgangen te wennen aan de nieuwe situatie. Over de andere kinderen moeten we nog overleggen met de logeeradressen.
In de achterliggende dagen hebben wij mogen ervaren hoe belangrijk het meeleven van familie, vrienden, buren en bekenden is. Iedereen die op de een of andere manier - met een mailtje, kaartje, bezoek, oliebollen, oppas of wat dan ook - heeft geholpen: heel hartelijk dank. Belangrijker nog: dank ook voor de vele gebeden. God is goed geweest voor Elyanne en voor ons. Hij heeft deze verblijdende uitkomst willen geven boven hopen, verwachten en bidden. Niet om iets in ons of omdat ons gebed zoveel waard is, maar wel tot Zijn eer en tot heil van zondige mensen. Of veracht gij den rijkdom Zijner goedertierenheid, en verdraagzaamheid, en lankmoedigheid, niet wetende, dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt? (Romeinen 2: 4). Wonderlijk hoe de Heere alles wel heeft willen maken...

Gezien deze verblijdende ontwikkelingen, zal de frequentie van berichtgeving op deze weblog afnemen. Het eerst volgende bericht zal bij leven en welzijn volgen na het bezoek aan de kinderneuroloog op dinsdag 4 januari.


Foto: terug op de thuisbasis, met een lekkere knuffel in bed en een paar naast het bed.